Tiếng Việt
NovelToon NovelToon

//Quang Hùng-Thành An//

Quán "giai điệu"

Chiều thu, ánh hoàng hôn len qua khung cửa kính lớn, nhuộm vàng từng góc nhỏ của quán cà phê “Giai Điệu” nằm trên tầng thượng một tòa nhà cũ. Tiếng piano vang lên nhẹ nhàng, hòa với mùi cà phê rang thơm nức.
Quang Hùng ngồi trước cây đàn piano màu đen, ngón tay dài lướt trên phím đàn như chạm vào từng sợi cảm xúc. Anh mặc sơ mi trắng đơn giản, mái tóc hơi rũ xuống trán.
Thành An
Thành An
Lại là bài đó... Sao mỗi lần nghe, mình cứ thấy tim như rối tung lên? Một năm rồi, mình vẫn chỉ dám ngồi đây... nhìn cậu
Ở bàn sát cửa sổ, Thành An đặt một cuốn sách mở sẵn, nhưng mắt chẳng rời khỏi Hùng.
Quang Anh đang cúi người, điều chỉnh ống kính máy ảnh. Anh lia máy về phía sân khấu và bắt được khoảnh khắc Hùng khẽ cúi đầu cười.
Quang Anh
Quang Anh
Ánh sáng đẹp thật... nhưng nụ cười đó mới là thứ đáng chụp.
Bên cạnh, Đức Duy đặt ly nước ép cam xuống bàn, tựa cằm vào tay, nhìn người yêu mình đầy ý cười.
Đức Duy
Đức Duy
Em mê chụp ảnh... hay mê ai trên sân khấu thế?
Quang Anh
Quang Anh
Không... Chỉ là muốn lưu lại khoảnh khắc thôi.
Đức Duy
Đức Duy
*Anh biết em không nói thật. Nhưng thôi, miễn là em vui... Anh chỉ mong người em nhớ đến luôn là anh.*
Đăng Dương – áo sơ mi xắn tay, đang cau mày nhìn hóa đơn.
Thanh Pháp bước vào, tay cầm tập giấy in màu
Thanh Pháp
Thanh Pháp
Bảng quảng cáo cậu đặt sai kích thước rồi. Lại mất tiền làm lại.
Đăng Dương
Đăng Dương
Lỗi bên thiết kế của cậu chứ không phải tôi.
Cả hai nhìn nhau, ánh mắt tóe lửa. Khách gần đó bắt đầu liếc sang.
Thanh Pháp
Thanh Pháp
*Sao mỗi lần nói chuyện với tên này, mình lại thấy vừa tức... vừa muốn ở lại lâu hơn?*
Bảo Khang ngồi đọc hồ sơ bệnh nhân trên máy tính bảng. Đối diện anh, Thượng Long chống nạng, cố đứng dậy.
Bảo Khang
Bảo Khang
Ngồi yên. Chưa đến lúc tập bước dài.
Thượng Long
Thượng Long
//cười nhạt//Nếu anh cứ thế này... em sẽ chẳng bao giờ muốn khỏi.
Khang hơi khựng lại, ánh mắt mềm đi một thoáng, rồi quay về màn hình.
Thượng Long
Thượng Long
*Anh lạnh lùng thế thôi, chứ ánh mắt anh nhìn mình... mình biết, có gì đó khác.*
Âm nhạc dừng lại, tiếng cốc chạm khẽ vang lên. Hùng rời khỏi đàn, đi ngang qua bàn của Thành An. Họ lướt nhìn nhau, chỉ một giây thôi, nhưng An cảm giác như tim mình đánh mất một nhịp.
Họ chưa biết, tối nay chỉ là khởi đầu. Từng ánh nhìn, từng câu nói... sẽ dần đan thành câu chuyện không thể tách rời.
⭐️⭐️⭐️
q.chi
q.chi
helu
q.chi
q.chi
Chi mới tập viết truyện lần đầy á=))
q.chi
q.chi
có gì sai ở đâu hay cấn, sai lỗi chính tả ở đâu thì mọi người bảo nhá
q.chi
q.chi
nếu thấy không hay thì mọi người góp ý ạ
q.chi
q.chi
không thì để chi xoá fic này…
q.chi
q.chi
với chưa biết để tên truyện là gì mọi người bảo em với😭😔

drop rồi

q.chi
q.chi
hê lô baby
q.chi
q.chi
fic này bỏ nha
q.chi
q.chi
=))
q.chi
q.chi
tại…
q.chi
q.chi
bí không biết viết gì 😔😭
q.chi
q.chi
để tongtailanklunk ra fic khác giống giống fic này cho độc giả nha
q.chi
q.chi
iu
q.chi
q.chi
gòi
q.chi
q.chi
hết rồi à
q.chi
q.chi
drop nha
q.chi
q.chi
thuyệt đó
q.chi
q.chi
tầm mai
q.chi
q.chi
tui ra fic mới
q.chi
q.chi
hay hơn
q.chi
q.chi
nhớ ủng hộ nha baby=))
q.chi
q.chi
nào rảnh qua fic này hát cho baby nghe=))
q.chi
q.chi
hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan
q.chi
q.chi
hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan
hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan hungan

Download MangaToon APP on App Store and Google Play

novel PDF download
NovelToon
Step Into A Different WORLD!
Download MangaToon APP on App Store and Google Play