[ Kiraxozin ] Vợ Tôi Quay Trở Lại ?
Chap1:
Thấy mn thích kio thì chiều
Kira(cà ri🎀)
MUỘN LÀM RỒI ?!// Hốt hoảng //
Ozin🎀
Lúc nào anh cũng dậy muộn hoài// bất lực //
Kira(cà ri🎀)
Huhu em k gọi anh // hờn dỗi //
Ozin🎀
nè // nhét hộp cơm chưa vào tay //
Kira(cà ri🎀)
Cảm ơn vợ anh đi đây // chạy vộ phóng xe đi //
T= tao ( tùy lúc tôi,tui )
M= mày
Kijay (kịa🎀)
M đến sớm vậy
Ken🎀
BỌN MÀY PHỤ ANH KHÔNG MÀ TÁN GẪU Ở ĐÓ 💢
Kijay (kịa🎀)
Hở tí nổi nóng
Ozin🎀
Mà mai m cưới kisa rồi hả
Ozin🎀
Thế sao k ở nhà đi mà phụ gia đình
Kijay (kịa🎀)
Kệ đi, coá anh kisa làm hết r 〜(꒪꒳꒪)〜
Ozin🎀
Thôi ra phụ k anh ken la đoá
Kijay (kịa🎀)
hôm nay đi về chung đi
Kijay (kịa🎀)
đến đây làm j em k về cùng anh đâu pè// chạy sau ozin //
Kijay (kịa🎀)
K đi cùng ozin cơ // ánh mắt đáng thương ôm ozin //
Kisa(kía🎀)
// xuống xe nhấc kịa // làm phiền em r
Kijay (kịa🎀)
BỎ TAO RAAAAAAAAAAA // Vùng vẫy trong vô vọng //
Kisa(kía🎀)
// để lên xe r phóng đi // đi về 💢
Kijay (kịa🎀)
Ozin ( ≧Д≦)
Ozin🎀
// đi bộ trên con phố //
Bỗng có một đứa trẻ cười đìa k để ý chạy ra ngoài đường có một chiếc xe tải kun🎀 đang lao đến
Ozin🎀
COI TRỪNG // ẩn bọn nhỏ //
Cuối cùng cậu là ng hi sinh
Kira(cà ri🎀)
C..huyện này là sao hả bác sĩ // cố gắng bình tĩnh //
Bác sĩ chỉ nhìn anh lắc đầu rời đi
Anh mở cửa vào xem thấy ng mình yêu quý nằm bất động
Anh k tin vào sự thật lại gần nắm bàn tay của em lên
Bàn tay yếu ớt và làn da hồng hào giờ đây đã mất, nụ cười ngày nào giờ đây chỉ là quá khứ
Kira(cà ri🎀)
k thể nào đây chỉ là mơ thôi // cố trấn an bản thân //
Nhưng dù thế nào đây cũng là sự thật
Kira(cà ri🎀)
Hức..hức t..ại sa...o e lại b..ỏ a..n..h c..hứ

Kira(cà ri🎀)
Oaoaoaoaoaoaoaoaaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaooaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaooaoaoaoaoaoaoao
Chẳng hiểu méo nào cậu lại đứng trước nhà vệ sinh nữ công cộng
Cậu hốt hoảng chạy ra nhưng vô nhà vệ sinh nam
may là k có ai chứ cậu mà ở đó chắc bị chửi là biến thái mất
Ozin🎀
// nhìn mình trong gương //wtf
Ozin🎀
* mình nhớ là mình cứu tụi nhỏ chết rồi mà *
Chẳng hề thay đổi nhưng thân xác cậu bây giờ là thời đi học đại học
Cái này k biết gọi thành méo j nữa
Xuyên không hay trùng sinh cũng dell phải
Cậu chợt nhớ ra ng chồng của mình chạy một mạch về mà k chút suy nghĩ
Comments
{PeonyBloomShine}
Ủa T/G
2025-08-07
2