Thiên thần làm gì có thật, đó chỉ là những thứ vô lý được người ta bịa đặt ra mà thôi.
“Manjiro, cậu nghĩ thiên thần thật sự tồn tại sao?”
“Phải.”
“Vì sao thế? Người ta luôn nói đó là điều vô lý.”
“Kể cả khi thiên thần không có thật, cậu vẫn là thiên thần của tôi.”
Cô bé nhỏ khựng lại đôi chút. Đây là lần đầu tiên có người nói với em như thế.
-----------
Có lẽ, hắn quá mong mỏi về một thiên thần ở nơi cao tít, một nơi cao mà người phàm trần như hắn không thể nào với tới được.
“Cô ấy chính là đóa hoa duy nhất nở trên mảnh đất cằn cỗi này của tôi.”
------------
Thứ em muốn, chính là trở thành một vị thần tiên. Để phi thăng thành thần, cốt lõi là từ bỏ cảm xúc vốn có của thiên thần, một vị thần vô cảm vô dục.
Em thật sự muốn điều đó sao?
“Thế giới của em vốn nhạt nhẽo và vô vị, cho tới khi anh xuất hiện, mang đến cùng những trăng sao.”
...
Lưu ý: 30 chapter đầu khá rập khuôn theo nguyên tác, nếu không thích các bạn hãy đọc từ chapter 30 trở đi nha ❤️.
Truyện này do Lạc Thanhh cho phép NovelToon đăng tải, nội dung chỉ là quan điểm của bản thân tác giả, không thể hiện lập trường của NovelToon
[Tokyo Revengers] Thiên Thần Chữa Lành. Comments